Heenreis, deel 2

Om half  staan we naast ons bed.

Aankleden, spullen opruimen, en dan naar beneden om te ontbijten.

Een klein maar uitgebreid buffet, met veel regionale gerechten.

Uiteraard eet ik weer meer dan nodig, maar goed, als het lekker is...

We zijn binnen  minuten aan de grens met Zwitserland.

Niks controle, gewoon doornemen.

Het is een prachtige dag om door Zwitserland te rijden.

Heerlijk helder, het is niet te druk, zodat we goed door kunnen rijden.

HEtis mooi om af en toe een stop te maken om van het uitzicht te genieten.

Voor we het weten rijden we de langste tunnel voor vandaag binnen, de Gotthard tunnel.. Ruim negen km tunnel. Gelukkig schijnt de zon ook aan de andere kant van de tunnel. 

Ook de grensovergang met Italie gaat geruisloos.

Na een klein stukje Tolweg rijden we langs het Lago Maggiore naar het noorden. Al gauw bereiken we Arona binnen, en het appartement is gauw gevonden.

Het ziet er netjes in. Compact, compleet.

We halen onze spullen uit de auto, en rinken wat.

Daarna gaan de wandelschoenen weer aan, en lopen we naar het dorp.

We zijn veel grote caravans. Nee, geen kamp, geen cirkus, maar er is een groot kermis.

Het lijkt of deze permanent is, want er ligt asfalt over de elektriciteitsdraden, maar waarom dan die caravans?

De kermisatracties zijn best stevig, over de kop, snel naar beneden etc.. Gelukkig voor ons is er ook een reuzenrad.

Voor EUR  kunnen we met zijn en tenminste  keer in het rond. Van boven af is het uitzicht erg mooid.

Na de kermis lopen we verder langs het water. Er zijn veel mensen op de been.

Bij een bistro drinken we bier en vin Brule Gluhwein.

Terug in het appartement eten we onze kiprollade, tesamen met de rode kool en de aardappelpuree.

's avonds doen we verder niets.

Heenreis

Het is prachtig weer als we opstaan.

Ontbijten, de laatste spullen inpakken, en dan kunnen we vertrekken

Deze keer rijden we weer met een benzineauto.

Dit scheelt wel stoppen onderweg, dat is wel lekker.

Het is niet super druk op de weg.

De stuops bestaan uit plassen, koffie met en broodje en dan weer door...

Er zijnm wel veel Baustellen. 

Ik bedoel wegafzettingen, want gebouwd wordt er niet. Het lijkt of de wegenbouwers een collectieve ATV dag hebben.

Zo'n  150 km voor ons einddoel gooien we de tank van de auto nog even vol.

Nog voor  uur komen we in Weil am Rhein aan, ons einddoel van deze dag, hotel Axion.

Er wordt druk geklust in het hotel zo te zien.

Kasten worden als planken naar buiten gegooid, de schilders  lopen buiten heen en weer.

We mogen gelukkig al inchecken.

Bagage in de hotelkamer achterlaten, wandelschoenen aan, en dan weer naar buiten.

Ook hier is het, net als de hele reis, mooi weer.

We maken een rondwandelingetje van ruim  km een beetje in de heuvels.

We lopen tussen de wijnranken naar boven.

Van daar heb je een mooi uitzicht over Basel, Weil am Rhein en de Elzas.

Op de terugweg lopen we eerst langs ReWe, om vervolgens bij de locale Kebabzaak wat te eten.

Dat heeft ons goed gesmaakt broodje Kebab en een pizza.

's Avonds doen we verderneiet zoveel meer.

De klussers stoppen niet om 5 uur, maar ook om half tien wordt er nog geboord en getimmerd.

Gelukkig stopt die wel,  zodat we ruatig kunnen slapen.

De bedden zijn wel kort, zelfs voor mij...

alhoewel het hotel vlakbij het station ligt hoor je amper een trein. Het is dus een rpima overnachtingsplek!

Bremen

Of ik zin heb om mee naar Bremen te gaan.

Die vraag heb ik de vorige week gekregen.

Daar hoef ik niet over na te denken, leuk!

Ik start mijn bezoek bij de outlet center Ochtum Park.

Het oogt wat rommelig, want het centrum bestaat uit verschillende gebouwen.

Een breed scala aan winkels. Goedkoop? Mwah.

Mijn oogst: 2 bloesjes.

Van daaruit wil ik met de bus naar het centrum.

Wanneer er 2 bussen voorbij rijden (en dus niet stoppen) besluit ik maar te gaan lopen.

Bij het overstap punt neem ik de tram om naar het centrum te reizen.

Het is prachtig weer! 

Het blijft een heerlijke stad om doorheen te lopen.

Natuurlijk combineer ik mijn stadswandeling met bezoekjes aan de winkels, maar ik heb alles lekker laten liggen.

Henri loopt me tegemoet, en samen dwalen we nog even verder.

Op de terugweg stoppen we in Oldenburg om een hapje te eten bij Famila.

Een prima maaltijd wat ons goed heeft gesmaakt, en dat voor een schappelijke prijs!

maandagmorgen wandeling

Wat een heerlijke morgen is het vandaag qua weer!

Heerlijk blauw, veel zon, weinig wind.

Het heeft best wel stevig gevroren, de Vaart en Zijtak liggen grotendeels dicht.

Aan dit weer kun je snel wennen!

Traunstein

Na de volle dag van gisteren en de reisdag van morgen is het voor vandaag een dag om kalm aan te doen.

Maar: thuisblijven is geen optie.

Ik besluit om naar Traunstein te gaan. Het is het plaatsje waar ik overstap naar de RE naar Munchen.

Als ik in de meegenomen boekjes kijk of er wat leuks te beleven is valt het me op dat er helemaal niets over instaat.

Ook niet erg, dan ben ik vroeg in de middag terug.

De bushalte is op  minuten lopen bij de benzienpomp, ideaal.

Ik hoor weer gebroem, en kijk waar het vandaan komt.

Het zijn de sneeuwkanonnen die druk aan het werk zijn.

Het is weer helder, de zon schijnt. 

Dat heb ik eerder meegemaakt de afgelopen week,... Ik ga ervan uit dat het bewolkt zal zijn.

Wat een positieve verrassing is deze Kreisstad!

Nu heb ik natuurlijk het geluk dat de zon schijnt, dan lijkt alles al mooier.

Maar heel veel huizen zijn in pasteltinten geschilderd.

Dat geeft wel een heel kleurrijk beeld!

In tegenstelling tot Ruhpolding is hier meer levendigheid.

Er zijn ook bekendere namen, veel meer winkels.

Er is een warenhuis, een heerlijke ouderwetse. Leuk om te zien.

Het is lekker neuzen. 

Alleen een openbaar toiled, daar doen ze niet aan.

Dan maar ergens wat eten.

Ook dat val nog niet mee om wat geschikts te vinden.

MAar: na wat zoeken ben ik prima geslaagd.

Zalmsteak met rijst, en een Apfelstrudel mit Sahna na,

. En een halve lieter apfelschorle. en dag voor EUR 14.

Een lekkere goedvullende lunch...

Terug naar Ruhpolding ga ik met de trein.

Op de valreep koop ik nog gauw een magneet en een pin.

De verkoper rekent uit zijn hoofd de prijs uit, en heeft volgens mij alles x 2 gedaan.

Het zal,  Misschien was ik zijn eerste klant vandaag...

Terug in het appartement eet ik mijn laatste warme maaltijd op.

Hmmm. op de zal ma heeft mijn zelfgekookte maaltijd mij het beste gesmaakt...

Op de terugweg naar het appartement neem ik een andere route.

Een mooi uitzicht op de Unternbetg.

's Avonds is het tijd om de boel in te pakken. Hopelijk past alles nog weer.

Ook Helga Mayer moet worden betaald natuurlijk. Een praatgrage vrouw. Die 85 jaar zou ik haar niet gegeven hebben.

Na een halfuurtje VI te hebben gekeken sluit ik de boel af