Maar: dit zou wel eens de laatste mooie dag kunnen zijn, en mijn stokken zijn niet goed, dus ik besluit maar weer om naar Reit te gaan.
Ik kom in de bus naast een mevrouw uit Schleswig Holstein te zitten. Net als de meeste andere passagiers heeft ook zij skies bij zich. We praten wat, en voor we het weten zijn we in Reit.
Allereerst ga ik naar Trattler, want lopen zonder stokken is geen optie in de sneeuw.
Ach, hoe dom, je kunt de schroeven aandraaien, dan blijven de stokken goed zitten.
Opgelucht doos zoiets simpels vervolg ik mijn pad.
Ik wil wel weer lekker in de zon lopen, maar nu een andere route pakken.
Op de site van Reit im Winkl vind ik een andere winterwandelroute.
Ik download het en importeer het in Komoot, en ga op stap.
Ik loop misscnhien verkeerd, maar deze route lijkt wel heel erg op de Kaiserblick route van afgelopen maandag.
Als ik de route volg kom ik op de skiloipe terecht. Dat is ook niet de bedoeling. Ik vervolg mijn pad verder op de route Kaiserblick, dat loopt in elk geval goed. Nou ja, goed, het pad is hier en daar flink verijst, oppassen geblazen. Gelukkig doen de stokken het weer goed, dus is dat geen probleem.
Het laatste deel snij ik wat af ,zodat ik aan de andere kant van het dorp weer binnenkom. Bij Tratttler haal ik nog beschermingdoppen voor de stokken. Dat vervoert vast wat fijner.
Maandag was ik vergeten de kerk van Reit te bezoeken. IEtwat sober, maar wel mooi.
Ik loop daarna terug naar de Tourist Info, waar ik lekker in de zon ga zitten.
De toiletten gratis zijn aan de andere kant van het gebouw, uitzicht op de langlauf loipes, uit de wind, in de zon. Dat is lekker, en kan ik een hele poos volhouden.
Opeens hoor ik de mevrouw van de bus van vanmorgen weer. Ze komt naast me zitten, heeft km gelanglaufd. Samen reizen we terug naar Ruhpolding.
Zij gaar verder rijden naar haar appartement in Inzell.
De bus stopt weer bij het staion. Via de Tourist Info loop ik weer terug naar mijn appartement.
Vanavond staat er kant-en-klare chili con carne op het menu.
Het smaakt, maar zeker niet beter dan de zelfgemaakte pasta.
De avond vult zich al gauw met douchen, opruimen, afwassen, bloggen, en de dag van morgen plannen.
Het is kaarkhelder.
Ik probeer nog wat foto's te maken met de compactcamera.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten